پايان نافرجام توطئه صهيونيسم بين الملل عليه ملتهاي مسلمان

به گزارش خبر گزاري مهر اين واقعه مربوط به پرونده بمب گذاري مركز يهوديان در بوئنوس آيرس پايتخت آرژانتين موسوم به"انجمن همكاري متقابل آرژانتين و اسرائيل" ( Asociacion Mutual Israellita Argentina(AMIA وابسته به" كميته يهوديان آمريكا"مي باشد، طي آن واقعه كه دو سال بعد از انفجار سفارت اسرائيل در19 جولاي سال 1994 در آرژانتين رخ داد 86 نفر كشته و 300 نفر مجروح شدند. 

پيشينه واقعه

بلا فاصله بعد از انفجار مركز يهوديان آرژانتين محافل صهيونيستي و رسانه هاي وابسته  با تبليغاتي همه جانبه انگشت اتهام را بسوي ايران ، حزب الله و سوريه نشانه رفتنند و بعد ها همگي يك صدا ايران را عامل اين اقدام معرفي كردند.

دلايل و گاهشمار اتهامات

محافل صهيونيستي و اسرائيل در طول اين دوره اتهامهاي گوناگوني به مناسبتهاي مختلف عليه ايران مطرح مي كردند:

* اتهام  دروغين:

- آنها ادعا مي كنند كه چند روز قبل از انفجار، فردي بنام منذر الخاسر كه يك بازرگان سوري است با كارلوس منم ديدار مي كند كه مقدمات اين اقدام را فراهم آورده است. 

- بعضي از محافل قبلاً اعلام كرده بودند كه ويلسون روبرتو دوس سانتوز كه يك برزيلي تبار است در يكي از محاكمات خود كه بهمين منظور صورت مي گرفت به پليس گفته بود كه وي چهار ماه قبل از اينكه اين اتفاق بيافتد به يك مامور سياسي محلي(ماموران اسرائيلي و كنسولگريهاي آرژانتين ، برزيل و اسرائيل در ميلان) تماس گرفته و در خصوص برنامه ريزي يك حمله به مركز يهوديان آرژانتين اطلاعاتي داده است. بنابر گزارش پليس، دوس سانتوز ادعا كرده است كه اطلاعات خود را از خانم نسرين مختاري كه يك زن معلوم الحال و به ادعاي محافل صهيونيستي ازرابطين وزارت اطلاعات ايران بوده بدست آورده است.

-دولت سوئيس سانتوز را  در دسامبر سال 2000 به اتهام دادن اطلاعات غلط و شهادت دروغ براي محاكمه، به آرژانتين تحويل داد.

-چند هفته بعد از انفجار، آمريكا فردي بنام" م. رباني" وابسته فرهنگي ايران را مسئول انفجار اعلام مي كند و افراد ديگري مانند منوچهر مؤتمر و ايمان خوشرونيز نامشان  مطرح مي گردد.

-در ماه ژولاي سال 2002 روزنامه نيويورك تايمز با انتشار يك سند 100 صفحه اي مدعي شد كه فردي بنام "عبد القاسم مصباحي" كه در حال حاضر به عنوان يك پناهنده سياسي در آلمان بسر مي برد و خود را از اعضاء وزارت اطلاعات ايران معرفي كرده، اعلام نمود كه جمهوري اسلامي ايران از" كارلوس منم" رئيس جمهور(داراي ريشه هاي  سوري ) وقت آرژانتين خواسته است تا در قبال دريافت ده ميليون دلار از افشاي شواهدي كه نشان ميدهد ايران در انفجار آميا دست داشته است خودداري كند و اين اسناد را معدوم سازد. اين روزنامه مي نويسد در پي كشف اسناد محرمانه دال بر دخالت ايران ، آن كشور از طريق مجاري سري به منم پيشنهاد پرداخت رشوه كرد و پس از توافق حاصله بين طرفين مبلغ ذكر شده طي يك فقره چك ، از حسابي كه در اختياررئيس جمهور وقت ايران بود به وي پرداخت شد.

- گرچه قاضي گاليانو اظهارات مصباحي را به خاطر صحبتهاي ضد و نقيض رد كرد ليكن وي در اثر فشار صهيونيستها و گروههاي قدرتمند يهودي در ايالات متحده همچون كميته يهوديان آمريكا كه به خاطر ارتباط خود با مركز آميا سخت بر روي موضوع جمع آوري اطلاعات در راستاي اثبات دخالت ايران در اين ماجرا فعاليت مي كرد و همچنين فشار آمريكا بر گاليانو كه وي را متهم به طرفداري از منم مي كردند وي مجبور شد تا از رهنمودهاي آنها در اين موضوع پيروي كند. بدين نحو كه گاليانو به آمريكا مسافرت كرد و از مشورت ماموران سيا كه روي اين موضوع با سازمان اطلاعات آرژانتين و موساد كار مي كردند استفاده كند.

- سوئيس در سال 2001 تقاضاي آرژانتين را به علت عدم وجود ابهامات زياد در دادگاه قابل طرح ندانست و آن را رد كرد.

- در اول اكتبر روزنامه الشرق الاوسط اعلام نمود كه گاليانو قاضي پرونده از دولت آرژانتين خواسته است از پليس بين الملل بخواهد تا سيد حسن نصرالله و دو ديپلمات ايراني را كه متهم به دخالت در ماجرا هستند دستگير نمايد. در همين زمان مارتا نرسلاس وكيل جوامع اسرائيلي در آرژانتين ، حكم دستگيري سيد حسن نصرالله را رد كرد ليكن بر دخالت ايران در اين ماجرا صحه گذاشت.

تمام اتهامات مذكور در حالي صورت مي گرفت كه بسياري از آنها به علت عدم وجود ادله كافي كاملاً بي پايه و اساس بود و اعمال نفوذ اسرائيل و آمريكا در پرونده باعث شد تا اين ماجرا به يكي از طولاني ترين محاكمات بدل شود.

اين توطئه بر اساس شواهد بسيار معتبري ، توسط موساد طراحي و بوسيله بعضي از رهبران يهودي آرژانتين كه ازمافياي مالي آن كشور بودند و بصورت مافيائي عمل مي كردند انجام گرفت. گرچه اين اقدام  براي كوچاندن دسته جمعي يهوديان آن كشور به سرزمينهاي اشغالي فلسطين صورت مي گرفت ليكن اين مسئله بعدها تبديل به ابزاري تبليغاتي براي بزرگ جلوه دادن عظمت واقعه گرديد. براي مثال در اين خصوص مي توان به ادعاي كشته شدن فردي بنام" پاتريشيو ايرالا" يك مرد پاراگوئه اي اشاره كرد كه تا مدتها تصور مي شد وي در ميان كشته شدگان است و در آوريل سال 2001 مشخص شد كه وي در پاراگوئه به شغل نانوائي مشغول است.

مشكلات فراوان اقتصادي آرژانتين در طول دهه 90 ،  آرژانتين را به لحاظ اقتصادي با 132 ميليارد دلاربدهي در وضعيت بسيار نا مساعدي قرار داد و اين مسئله بهمراه طمع رژيم صهيونيستي براي ايجاد رعب و وحشت در ميان جوامع يهودي ، اين رژيم را بر آن داشت تا همچون گذشته دست به اقداماتي براي كوچاندن آنها و يا متهم كردن ديگران بزند.

آرژانتين به خاطر دارا بودن تعداد زيادي يهودي (250 هزار نفر) هفتمين كشوري است كه در آن تعداد يهوديان قابل ملاحظه اي زندگي مي كنند. اين مسئله باعث شد كه رژيم صهيونيستي دست به انفجار مركز يهوديان آرژانتين بزند و تا كنون شواهد بسياري كه در اين خصوص ارائه گرديده بصورت سري باقي مانده است.

در طول بررسيها، دولت آرژانتين بصورت رسمي به مقامات آمريكا اعلام نمود كه دلايلي در اختيار دارد كه عاملين اين انفجار از گروههاي تروريستي  و مافياي يهودي در آرژانتين هستند ، ليكن اين مسئله به دليل سانسور هرگز به طور علني مطرح نشد. ضمناً در چند سال اخير نيز آشكار شد كه يكي از حاخامهاي يهودي كه از افراد سرشناس در مركز يهوديان بوده يك روز قبل از انفجار، كيسه هاي حاوي موادي مشكوك به داخل مركز انتقال مي داده است و تاكنون اين مسئله نيز بصورت سري باقيمانده است.

عكس العمل محافل صهيونيستي:

اعلام خبر برائت متهمين اين پرونده در دادگاه، موجي از شادي را براي افرادي كه بدلائل واهي و بدون داشتن مدارك كافي مبني بر دخالت آنها در ماجرا، در زندان بودند و همچنين وكلاء مدافع آنها ببار آورد. همچنين اين خبر باعث خشم گروههاي يهودي گرديد بطوريكه آنها نتوانستند خشم خود را پنهان كنند و در حاليكه بستگان زندانيان با شادي دادگاه را ترك مي كردند آبراهام كائول رئيس آميا به خاطر شدت خشم و به نشانه اعتراض از درب فرعي دادگاه خارج شد واين دادگاه را "اتلاف وقت " توصيف كرد.